“Cisza po burzy”
Ciemne za nami podążają chmury,
Niosąc ze sobą czas ponury,
W milczeniu patrzymy jak idzie cień,
Który przysłoni ten piękny dzień,
Wpatrzeni w ostatnie promienie radości,
Szukając wytchnienia od chwil samotności,
Gdzie nas prowadzi ścieżka kręta,
Może tam się kryje magia zaklęta,
Naszych problemów rozwiązanie,
Grzechów przeszłości wybaczenie?
W nieznany nam przyszło iść czas,
Tak się ten los układa dla nas,
Niech nam szczędzi smutków życie,
Niech nas prowadzi w dobrobycie,
Lecz nie naszym słowem się los kieruje,
To ona wszystko dyktuje,
Lecz w milczą nie odejdziemy noc,
Mamy do tego prawo i moc,
By własne szczęście zdobywać,
Na naszych zasadach ten los przeżywać,
Więc gdy nas dogoni jedyna rzecz stała,
Dopilnujemy by historia nasza cała,
Smutkiem się nie stała,
Lecz radosna była,
Więc mnie nie opuszczaj w tej chwili moja miła,
Żebyś tylko rozdziałem nie była,
Lecz mego życia głównym bohaterem,
I mej miłości jedynym celem.
Autor: A.A.
„W podróży po Ostermaku”
W podróży po Ostermaku,
Nie było jak po parku,
Konie pocharatane,
Srebrniki wydane,
Do celu powóz dociera,
Gdzie zaraza się poniewiera,
Sprawca ponoć złapany,
Lecz nie skazany,
Drużyna informacje zbiera,
Do domu kupca dociera,
Widzi dziwne sprzęty,
Cel ich nie bardzo pojęty,
Kupiec o pomoc prosi,
O uratowanie siostry wnosi,
Czy to z jej ręki to przekleństwo spadło,
Czy innej nienawiści ziarno się wkradło?
Autor: A.A.