Wiatr gałęzie przygiął
Szarpiąc pożółkłe liście
Deszcz mgłę przegonił
Padając z chmur dżdżyście.
Kasztany brązowe i złote
Dawno z drzew już spadły,
W twardych skorupach orzechy
Ptaki już dawno wyjadły.
Jaskółki, bociany i gęsi
Poleciały już za morze
Zwierzęta które zostały
Zapewne głód skarze.
Jeże, wiewiórki i żaby
Na zimę się już moszczą
O ostatnie kęsy zapasów
Skwapliwie się troszcząc.
Nie brzęczą owady
I ptaki ucichły zgaszone
Nie słychać dzięciołów
Już nikt nie stuka jak one.
I tylko polne myszy
W ściółce przemykają
Przestraszone zające
Gdzieś w pośpiechu kicają
W oddali skądś niecierpliwie pies zaszczeka
Bo wie że tylko na niego miska ciepłej strawy czeka.
Wszystko do snu się układa
Cała przyroda zamarła
Ciepła dni się skończyły
I chłodna wilgoć się wdarła.
Autor: Arkadikos