Słonko, Słoneczko, jakże cudnie nam przygrzewasz,
Swymi promykami jak deszczem nas zalewasz.
Na niebie codziennie coraz wyżej się wznosisz,
Coraz dłużej w ciągu dnia u nas gościsz.
Radość sprawiasz nam gdy nas ciepłem otulasz,
A przy okazji samo sobie w obłokach bujasz.
***
Przy Twym uśmiechu świat piękniejszy się staje,
Słonko dodatkowej mocy ciepła dostaje,
Co w mig wszelkie smuteczki spopiela,
Na kolana rzuca największego twardziela,
Przy nim każdy kwiat na nowo zakwita,
Bo jesteś cudowna, fantastyczna kobita.
***
Słoneczko nasze, tyś szczęście, co się zowie,
Ile Cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,
Kto pragnąć Twego ciepła marznie zimę całą,
Chcąc złapać choć jeden promyczek, Twą iskierkę małą.
Wszelkie istnienie nie ma prawa bytu bez Ciebie,
Gwiazdo nasza najbliższa, towarzyszko na niebie.
***
Przesyłam moc uśmiechów, potrzymam za rękę,
Byś przezwyciężała w życiu każda udrękę.
Przesyłam swój szept, a w nim miłych słów tona,
Byś nigdy nie poczuła się osamotniona.
Przesyłam też moc ciepłych słońca promieni,
Byś w trudnych chwilach nigdy nie traciła nadziei.
Autor: T